Dziękujemy za liczny udział w spotkaniu!

W jubileuszowej, dziesiątej odsłonie akcji Narodowe Czytanie, w tysiącach miejsc w Polsce czytano „Moralność pani Dulskiej” Gabrieli Zapolskiej, czytaliśmy również w naszej bibliotece. Uczestnicy spotkania i czytający wybrane fragmenty utworu mieli okzaję do przypomnienia nie tylko treści dramatu ale także fragmentów biografii pisarki, publicytki i aktorki.

W wydarzeniu uczestniczyli m.in.: Piotr Siniakowicz Burmistrz Miasta Siemiatycze, pracownicy Urzędu, dyrektorzy i pracownicy instytucji kultury i sportu (Siemiatyckiego Ośrodka Kultury, Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji), Przedsiębiorstwa Komunalnego, Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, dyrektorzy i pracownicy placówek wychowania przedszkolnego i placówek edukacyjnych.

***

Gabriela Zapolska, a właściwie Maria Gabriela Janowska z domu Piotrowska herbu Korwin, primo voto Śnieżko-Błocka. Po rozstaniu z mężem rodzina, zgodnie z ówczesnym obyczajem, umieściła ją w klasztorze sióstr wizytek na Krakowskim Przedmieściu, gdzie miała oczekiwać unieważnienia małżeństwa, niestety nie miała aż tyle cierpliwości i uciekła „zza furty” do Wiednia, używając dokumentów wystawionych właśnie na nazwisko „Gabriela Zapolska”. Małżeństwo zostało unieważnione po siedmiu latach od rozstania z mężem.

Gabriela Zapolska była nie tylko pisarką i publicystką ale również aktorką. Grała w teatrach w Krakowie, Lwowie, niemal całej Galicji oraz Paryżu.

Warto podkreślić, że „pisarka brzydziła się obłudą — mówiła, jak myślała, a jak mówiła, tak postępowała. Cecha ta wielu wydaje się naiwnością, a przy odrobinie dobrej woli — ekscentryzmem. Zapolskiej jednak właśnie ten ekscentryzm zapewnił miejsce w panteonie gwiazd europejskiej dramaturgii i — co ważniejsze miejsce w sercu każdej kobiety, która kiedykolwiek znalazła się w sytuacji wyboru między dogodzeniem konwenansom a walką o swoje osobiste szczęście i godność”.

Autorkę oskarżano o niemoralność, o nieobyczajne eksponowanie problemów ciała, o epatowanie brudem życia i o niezgodne z etyką poruszanie tematów tabu.

Przeszła przez życie głośno i zamaszyście, wywołując skandal za skandalem. Nie wahała się mówić: „Jestem wielka i nieraz muszę się szczypać, aby sobie przypomnieć, że to ja naprawdę jestem”; „Nie piszę epopei historycznych, ale epopeję chwil, w których żyję. I dlatego moje powieści zostaną, podczas gdy innych trawa porośnie”.

„Moralność Pani Dulskiej” nadal jest lubiana przez czytelników, teatromanów a bohaterowie komediodramatu uczą i bawią odbiorców utworu, niezależnie od formy przekazu (książka, spektakl, film).